Ik ben niet raar, of toch niet zo…

Ik ben niet zo raar als ik eerst wel dacht. Ik ben niet zó gek anders. Ik worstel met gelijkaardige dingen als mensen die me op het voetpad passeren. Ik ben niet de enige die bang of onzeker is…

Jij ook niet.

Want jij bent die andere die mij vandaag misschien voorbijfietste.

Vroeger dacht ik dat wel… ik leek de enige die bang was. De enige die het niet zou halen of me schuldig voelde om iets wat ik gezegd had. De enige die niet durfde uit te spreken wat er op m’n lever lag. Wat gaan ze wel niet denken als ik laat zien hoe ik er écht over denk? Misschien gaan ze me wel gek vinden, hoor ik er niet meer bij…

Maar… ik ben niet zo raar. Of toch niet zo ;-). Dat is wat ik o.a. in de kracht van cirkels heb ontdekt. Cirkels waar mensen samenkomen en zichzelf dúrven laten zien. Waar mensen zich durven tonen in wat er écht leeft. Waar er open en eerlijk gedeeld wordt wat je blij maakt of wat je verdriet bezorgt. Dit weekend ging ik op weekend met PRH. Het was een tijdje geleden en ik voelde me de laatste weken wat verloren. Al na een uurtje in de cirkel begon ik het effect te voelen. Het effect van gedragen zijn zonder woorden. Het effect van samen open zijn en dat OK is zoals het is. Zo ook voelde ik me gedragen toen ik zoveel jaar geleden de cursus ‘Wie ben ik?’ volgde. Het effect van de aha-erlebnismomenten… van dat die ander precies vertelt wat jij lijkt te voelen en het woorden kan krijgen. Ik vind het terug in vele soorten cirkels..

Het brengt me bij de kracht van kwetsbaarheid. Want dat is de kracht die ik voel in zulke cirkels. Brené Brown vertelt erover in haar TED-talk (een aanrader die ik graag met jullie deel!).

Wat me bovenal bijblijft als een gevolg van ‘kwetsbaarheid’ is connectie. En connectie is wat mensen een doel geeft en ons leven zin geeft. Eender welke functie je uitoefent, eender hoe oud je bent… iedereen verlangt naar connectie. En tegelijk  leeft iedereen met een gevoel van schaamte en eenzaamheid. Brené legt deze schaamte uit als -de angst voor het niet verbonden te zijn-. De vraag die in ieder van ons leeft:  is er iets in mij dat wanneer andere mensen het zouden zien of weten zou maken dat ik het niet waard ben om zich mee te verbinden? Het maakt dat we ons verstoppen, zwijgen of ons niet laten zien. En net dát brengt ons uit connectie. En wat blijkt: schaamte is universeel. We voelen het allemaal, jij en ik. Maar om verbinding mogelijk te maken is er geen andere weg dan onszelf laten zien. Connectie komt voort uit authenticiteit.