Als leerkracht Nederlands las ik in een leesbelevingsverslag van een leerling dat hij, net zoals de personages in de roman waarover hij schreef, ook groepsdruk kende. Dat hij soms dingen deed omdat een groep toekeek en hem dingen toeriep.
Misschien herken je je hierin? Misschien kwam je ook al in situaties waar je je onder druk gezet voelde om dingen te doen die je eigenlijk niet wilde? Dit kan ook heel subtiel zijn, bv. in deze groep heb ik het gevoel dat ik me stoer moet gedragen, of dat ik mijn gevoelens niet mag laten zien of…
Ja, het vraagt wat he, ook als volwassene, om te weerstaan aan groepsdruk. Toch wens ik je dat van harte toe. En ik geloof stellig dat hoe steviger je in je schoenen staat, hoe beter je dat lukt. Dan is niet het oordeel van de ander over jou het belangrijkste, maar je eigen innerlijke stem. En met je innerlijke stem bedoel ik: jouw eigenheid, dat waar jij voor staat en in gelooft. Hoe beter je jezelf kent, hoe meer je doordrongen geraakt van jouw capaciteiten, van wat jij te bieden hebt, hoe minder je het oordeel van de anderen nodig hebt, hoe minder afhankelijk je van anderen wordt. Zij bepalen niet langer de koers van je leven, maar jij staat aan het stuur.
En dan wens ik je ook nog aangename groepservaringen toe. Deel uitmaken van een groep is fijn; ergens bij horen en dezelfde dingen delen, geeft energie. Kies dus met zorg de mensen uit waarmee jij je wil omringen. Gun jezelf wat ‘opbouwt’, wat energie geeft. Ik supporter van harte mee!
Miek
