Heb jij ook wel eens last van een ‘te vol hoofd’?
Zo’n hoofd vol gedachten, (leuke) ideeën en to do’s (je kent ze wel, samen vormen ze dat lijstje waar nooit een einde aan komt (maar echt, nooit!))? Zo’n hoofd vol gedachten ook over ‘of je in dat gesprek daarnet wel het juiste gezegd hebt’. Of vragen over ‘of Y misschien boos op je is omdat ze precies wat korter was dan anders’. In mijn ééntje kan ik dan eindeloze gesprekken voeren, waar ik niet veel wijzer van word :-).
Dus ja, ik ken het maar al te goed. Zo’n ‘te vol hoofd’.
Gelukkig vind ik meer en meer manieren om er beter mee om te gaan, zodanig dat het mij niet zo hindert. Natuurlijk lukt het de ene dag al wat beter dan de andere om er goed mee om te gaan. Voor wie ook wel eens last heeft van ‘een te vol hoofd’, deel ik hier graag mijn beste tips:
- Schrijven
Mij helpt het enorm om alles wat in mijn hoofd zit op te schrijven, echt alles, van het to do-lijstje tot de dingen waar ik me zorgen over maak tot de leuke ideeën. Dit neerschrijven geeft het gevoel dat ik mijn hoofd even kan laten leeglopen waardoor er nadien weer ruimte ontstaat. - Loop. Mediteer. Dans.
Wat me zeker ook helpt, is om geregeld activiteiten te doen die ervoor zorgen dat ik minder ga nadenken. Voor mij zijn dit:
– Lopen, liefst in de natuur. Voor mij vaak een wondermiddel. Al na enkele passen ga ik op in het voelen van mijn lichaam en het gewoon waarnemen van wat er rondom me is. Na zo’n loopje is mijn hoofd helderder en rustiger. Ik zie ook vaak terug ‘het bos door de bomen’ en kan de bijzaken laten vallen.
– Ik leerde mediteren tijdens een mindfulness-cursus. Hoewel ik er zeker niet toe kom om dagelijks 30 minuten te mediteren, is het toch iets dat ik heel geregeld blijf doen. Bij de start van een meditatie word ik steevast geconfronteerd met de grote activiteit in mijn hoofd, maar door steeds opnieuw aandacht te geven aan mijn ademhaling merk ik hoe mijn gedachten langzaamaan rustiger worden. Net als bij lopen, voel ik me nadien verfrist en kijk ik met een helderder hoofd en meer vanuit perspectief naar alles wat ik nog moet en wil doen.
– Dansen! Dit laatste doe ik veel te weinig, maar als het er nog eens van komt (zoals onlangs bij een optreden van Bart Peeters!) voel ik hoe ook dansen mijn gedachten tot rust brengt. Gewoon de muziek door mijn lijf voelen, bewegen, zijn. Zalig.
- Doen!
De activiteiten die mijn gedachten tot rust brengen dan ook echt gaan doen!
Klinkt logisch, maar dat is het niet (voor mij toch niet :-)). Als ik in mijn denk-modus zit, lijken al die gedachtes zo belangrijk en blijf ik er graag aan vasthouden. Ik moet mezelf dus verplichten om met enige tegenzin toch die loopschoenen aan te trekken of me neer te zetten voor een meditatie. Wetende dat ik, door dit te doen, nadien helderder zal denken.
