We maken het allemaal wel eens mee.
Je wordt verliefd, tot over je oren… maar die ander niet op jou.
Of… je wordt verliefd, die ander ook, maar na korte of langere tijd niet meer en hij/zij breekt de relatie af. Terwijl jij niets liever wil dan dat die relatie nog blijft duren.
Liefdesverdriet.
Dat het vaak voorkomt, blijkt uit de ontelbare liedjes die hierover bestaan.
Maar dit wil jammer genoeg niet zeggen dat het ook makkelijk is om ermee om te gaan of dat het geen pijn doet.
Want dat doet het wel.
Het slechte nieuws is dat er geen tovermiddel bestaat om die pijn te verzachten. Gelukkig zijn er wel wat zaken die je kan doen om het jezelf gemakkelijker te maken en er vlotter doorheen te komen. Hier gaan we!
1) Goed omgaan met pijn
Als je met liefdesverdriet geconfronteerd wordt, word je uitgedaagd om goed te leren omgaan met pijn. Vaak hebben we dit niet geleerd. Goed omgaan met jezelf als je pijn hebt, is een beetje zoals omgaan met een klein kind dat pijn/verdriet heeft. Het evenwicht vinden tussen jezelf ernstig nemen en beluisteren in je pijn en jezelf soms wat afleiden en op zoek gaan naar wat je rust geeft en goed doet.
Jezelf ernstig nemen en beluisteren in je pijn kan je doen door niet almaar weg te lopen van wat je voelt maar er ruimte voor te maken en er echt aandacht aan te geven. Door te voelen wat je echt voelt, wordt het gevoel misschien even sterker, maar daar hoef je niet bang voor te zijn. Door de pijn gewoon te voelen en er misschien uiting aan te geven (bv. naar liefdesliedjes luisteren en keihard mee te zingen, huilen, erover praten met een vriend(in) (ook al zeg je keer na keer hetzelfde), het van je afschrijven, gaan hardlopen in het bos,…) wordt het gevoel nadien minder sterk en kan je zelfs een gevoel van opluchting ervaren.
Jezelf wat rust gunnen van de pijn en ook ruimte maken voor aangename/leuke gevoelens is ook belangrijk. Plan en doe dus genoeg activiteiten waarin je tot rust komt en/of waarin je je gedachten kan verzetten, bv. erop uittrekken met een vriend(in), een grappige film bekijken, een goed boek lezen, eens goed lachen, jezelf verwennen met een warme chocolademelk, …
2) Wie ben ik?
Als een relatie stopt, kan het soms voelen alsof een deel van jezelf verdwenen is. Je weet niet meer goed wie jij bent, waar jij voor staat en hoe je je leven alleen verder kan leven. Je ontleende een stuk van je identiteit aan het samen-zijn met de ander en misschien zag je ook al een toekomstbeeld voor je waarin jullie samen zouden zijn.
Niet meer goed weten wie je bent, kan eng voelen. Het goede nieuws is dat dit een uitgelezen kans is om jezelf van onder het stof te halen en je nog dieper bewust te worden van wie jij echt bent.
Sta eens stil bij wat zo typisch is aan jou, bij jouw verlangens en dromen. Maak hier een collage van en hang deze op op een plaats waar je regelmatig langskomt. Of zoek uit welke actie je kan ondernemen in de lijn van wie je bent (dit hoeft niet groots te zijn, bv. het muziekinstrument dat je al lang liet liggen nog eens opnemen, je inschrijven voor een workshop tekenen/dans/…, informeren over het starten met vrijwilligerswerk,…).
3) Wees waakzaam over wat je denkt!
Op momenten dat we het moeilijk hebben, is het belangrijk om onze gedachten over onszelf/ons leven goed in de gaten te houden. Want vreemd genoeg komt er juist op die momenten vaak een mechanisme op gang waarin we onszelf beladen met negatieve gedachten die het moeilijke/pijnlijke alleen nog maar moeilijker/pijnlijker maken.
Voorbeelden van deze gedachten zijn: ‘Hij/Zij houdt niet meer van mij, dus ik ben niet goed/leuk/mooi/… genoeg.’, ‘Ik ga nooit nog iemand vinden, ik ga altijd alleen blijven.’, ‘De hele wereld heeft een relatie behalve ik’, ‘Wie geen lief heeft, hoort er niet bij, is waardeloos, heeft duidelijk gefaald, is minderwaardig,…’ Probeer deze gedachten op te merken en te herkennen als ‘onwaar’. Misschien kan je een andere en juistere gedachte in de plaats bedenken? Hiermee aan de slag gaan voorkomt dat deze gedachten je in een negatieve spiraal mee naar beneden trekken.
4) Zet je hart niet op slot.
Toen ik 23 was maakte mijn toenmalige vriend het uit. Ik was er kapot van, want ik wilde helemaal niet dat deze relatie stopte. Voor mij was hij het nog helemaal.
Deze breuk deed me zoveel pijn dat ik niets anders kon bedenken dan alles wat me aan hem deed denken uit mijn hoofd, kamer en leven te bannen. De brieven en knuffel die ik van hem kreeg, verdwenen in een doos onder mijn bed. Als hij niet meer van mij hield, zou ik ook niet meer van hem houden, na! Vanuit deze strategie zat ik te wachten tot de pijn zou overgaan.
Maar natuurlijk ging de pijn niet over… Na enkele maanden moest ik bekennen dat ik vast zat. Ik had hem uit mijn leven willen bannen maar juist hierdoor leek hij des te meer aanwezig te zijn én te blijven.
Op een dag vond ik de moed om die doos van onder mijn bed te halen, zijn brieven weer door mijn handen te laten gaan. En die knuffel. Er kwamen tranen, heel veel, maar op een bepaalde manier deed dit deugd. Doorheen mijn tranen kon ik terug voelen hoeveel ik van hem gehouden had en hoeveel ik nog steeds van hem hield. En dat deed me meer goed dan kwaad. Ik voelde fysiek hoe er weer meer ruimte kwam in mijn hart. Ik kon voelen dat mijn liefde van mij was, dat mijn liefde er nog altijd was, ook al was hij niet meer in mijn leven. Ik kon voelen dat ik nog van hem kon houden, ook al hield hij niet meer van mij. Het voelde als ‘een terug in bezit nemen van mijn eigen hart en liefde’.
Dus: zet je hart niet op slot, zet je liefde niet op slot, laat ze terug stromen (als je er klaar voor bent), er wachten nog zoveel mooie (liefdes)avonturen!
5) Bekijk het in perspectief
Op het moment zelf kan liefdesverdriet voelen alsof de wereld vergaat, alsof er niets meer overblijft, alsof het leven nooit meer kleur en smaak zal hebben voor jou.
Weet dat dit niet zo is en dat ook dit weer overgaat. Je gaat nu een moeilijke verwerkingsperiode door, maar deze zal niet blijven duren. Sta eens stil bij hoe je hier binnen 10 jaar op zal terugkijken? Of binnen 20 jaar? Of als je op je sterfbed ligt?
Weten dat dit weer overgaat, kan helpen om er gemakkelijker doorheen te komen.
6) Geef het tijd
In onze maatschappij leeft soms de verwachting dat zaken snel opgelost zijn.
Misschien kreeg je al eens een opmerking van: ‘Ben je daar nu nog niet over?’ ‘Vergeet hem/haar toch gewoon’, ‘Ga gewoon verder’.
Goed bedoeld en ergens zit er ook waarheid in. Want natuurlijk is het goed om deze relatie op een bepaald moment achter je te laten en verder te gaan, maar dit kan alleen als jij dit van binnenuit voelt, als jij voelt dat het ‘jouw moment’ is. En ieder heeft hier zijn eigen tempo in. Respecteer het jouwe en gun jezelf deze rouwtijd.
Alleen als je voelt dat je verdriet maar blijft duren en je maakt je hier zorgen over of je weet niet meer hoe je eruit kan geraken, kan het goed zijn om verdere hulp te zoeken. Kaart het aan bij een volwassene die je vertrouwt (bv. een ouder, een studentenbegeleider, een hulpverlener,…) en laat je helpen.
(Photo by Glenn Carstens-Peters on Unsplash)
