Vorig weekend begeleidde ik De zoektocht naar wie ik ben, een weekend voor jongvolwassenen tussen de 18 en 26, in Hof Zevenbergen in Ranst. Dat is een mooie, rustige, verzorgde plek . We verblijven daar in een kasteel, écht waar ;), en elke deelnemer heeft een eigen ruime kamer. Er wordt lekker voor ons gekookt; dit weekend is er echt eentje helemaal voor onszelf! Op de zolder van het kasteel zijn er vier grote ruimtes met vast tapijt en grote dakramen waar het lekker warm en licht en ruim is en ideaal ook om rustig te werken.
Dat deden we ook, met 6 jonge mensen, elk met hun eigen verhaal. Ik was geraakt door hun schoonheid, door hun eerlijk verhaal, door de manier waarop ze zich gaven aan de cursus. Voor sommigen was het weekend het duwtje in de rug dat ze nodig hadden om te geloven in hun kwaliteiten en te beseffen dat ze de twijfels achter zich mochten laten. Anderen beseften dat ze met een hele zwarte bril naar zichzelf keken en dat ze vaak ‘in hun hoofd’ zaten om daar antwoorden trachtten te vinden. Een confronterende ontdekking, maar een die perspectief biedt; een ander perspectief
Het weekend staat in het teken van ‘je meer bewust te worden van je positieve mogelijkheden’. Ik was telkens heel blij toen er positieve ‘ontdekkingen’ gedeeld werden. Door de werkvormen tijdens het weekend komen de deelnemers in voeling met al het krachtige, mooie, verbindende, relationele, … dat ze in zich dragen. Bij de balans op het einde van het weekend bleek dat iedereen zich op weg gezet voelde. Het is natuurlijk geen toverstaf, zo’n weekend. Het is een proeven van wat mogelijk is. Het is een hoopvol en krachtig op weg gezet worden. En ik was getuige van zo veel schoonheid en rijkdom die ze in zich dragen. Ik wens hen en alle jonge mensen toe dat ze deze tocht verder zetten. Wij gaven hen alvast een knapzak mee voor onderweg.
Hieronder lees je een getuigenis van Marije die deelnam aan het weekend in februari 2018 in Ranst.
“Mijn naam is Marije, en ik heb deelgenomen aan het jongvolwassenenweekend ‘Zoektocht naar wie ik ben’ in Ranst. Allereerst was het een hele verademing om even weg te zijn van de alledaagse zorgen en de constante bereikbaarheid die van je verwacht wordt. Dit weekend kon ik dat even allemaal loslaten en tot mezelf komen.
We waren met een gezellig groepje van 6 jongeren, en onze begeleidster Miek stelde ons ook meteen op ons gemak. Niets moest gedeeld worden, niets werd geforceerd.
We hebben heel veel geschreven, gepraat, nagedacht. Maar ook in de natuur konden we tot onszelf komen en creatieve opdrachten kwamen ook aan bod.
Tijdens het weekend heb ik veel bevestiging gekregen van dingen over mezelf die ik al wist, en dat heeft me als persoon terug meer zelfvertrouwen gegeven. Ik heb nu een duidelijker beeld van wie ik ben, wat ik wil en welke dingen ik echt belangrijk vind. De cursus behandelde vragen zoals ‘Welke keuzes heb je gemaakt de laatste twee jaar?, Naar wie kijk je op?, Wat is je grote droom?,…’ om daar dan telkens weer uit te halen wat van ‘het beste van onszelf’ zich daarin toont. Door bij zo’n vragen stil te staan in een veilige en rustgevende omgeving kan je tot in het binnenste van jezelf komen en antwoord vinden op vragen die je vroeger misschien niet kon beantwoorden.
Ik zou de cursus zeker aanraden, ook aan jongeren die hier in het dagelijkse leven niet zo mee bezig zijn. Volgens mij is het zeker een meerwaarde om al op jonge leeftijd een beeld te hebben van jezelf. Zo kan je zelfzekerder in het leven staan en voor de volle 100% gaan voor dingen waar je écht achter staat, omdat je zeker weet dat dat is wat je wilt.”
