Voor onze weekends zoeken we rustige, mooie plekken waar het verblijf betaalbaar is.
Hof Zevenbergen in Ranst is zo’ n plek. Alleen het geluid van de ganzen in de vijvers rond het kasteel verbreekt af en toe de stilte.
A room with a view: dit is het uitzicht (in de winter) vanuit onze werkruimte op de grote zolder van het kasteel.
En als je met je rug naar het kasteel staat, zie je dit: een prachtig bos en de statige poort die open staat en ons welkom heet.
Tijdens de middagpauze kan je het bos in of wat ‘chillen’ op het terras.
Zo ziet onze werkruimte op zolder eruit.
En er wordt ook voor onze hongerige magen gezorgd 🙂
Zo zitten we gezellig samen op zolder. De kaarsjes branden, de zachte muziek speelt. En via introspectieve vragen, vragen die helpen om klaarheid te scheppen, om antwoorden te vinden in onszelf, beginnen we De zoektocht naar wie ik ben.
Elke deelnemer krijgt dezelfde vragen, maar er wordt individueel gewerkt. Je schrijft eerst neer wat die vraag in je ‘oproept’, ‘in beweging brengt’. Zo kan je dicht bij jezelf antwoorden ‘vinden’. Je schrijft in de eerste plaats voor jezelf. Daarna is er gelegenheid om uit te wisselen in de groep. Dit gebeurt zeer respectvol. Er wordt niet gediscussieerd en wat er gedeeld wordt blijft in de groep. De begeleider reageert en kan je zo verder helpen.
Een voorbeeld van onze werktijden: Kies één of meerdere foto’s uit die je ‘raken’, die je ‘aanspreken’.
En dan woorden geven aan wat er in jou in positieve zin ‘beweegt’.
“We slapen op schatten, op mijnen vol energie,
op een vulkaan van creativiteit,
op ongelofelijke reserves aan liefde.
We zijn ons er niet van bewust.
We zouden ze dieper kunnen aanboren.”
Dit is een uitspraak van André Rochais, de grondlegger van PRH, die ons uitnodigt om ver en diep genoeg te kijken. Alle werkvormen die we tijdens het weekend hanteren, zijn bedoeld om jou verder in voeling te doen komen met wie je eigenlijk bent.
Creatieve middelen helpen ons om vorm te geven aan wie we ons in wezen voelen zijn (zonder dat je over enig creatief talent hoeft te beschikken!)
Bij het afscheid vullen we een knapzak voor onderweg.
En oh, wat was ‘mama kip’ blij met deze kaart van haar kuikentjes!
Meer info en inschrijven? Klik hier
