Blog

De digitale detox

Ik zat laatst in het bos te praten met een vriendin over ons smartphone-, media- en internetgebruik. En ja, ik moet toegeven, ook ik zet m’n smartphone geregeld aan als ik niet kan slapen. Even Whatsapp  checken, Facebook, Messenger… geen berichtjes: “daimn, niemand die aan me denkt!” Vorige week nog gooide ik m’n Facebookapp van m’n telefoon. Toch al één iets waar ik niet meer als een kip zonder kop op kan zitten scrollen. Heb enkel de communicatiekanalen gehouden. Maar wat is dat toch? Ik heb zelf pas sinds 2 jaar een smartphone (ik was er laat bij). Maar ik moet toegeven dat ik na een paar maanden vastgeklampt zat aan dat ding… een verslaving. Ja, ik zou het niet minder dan dat noemen. Lees verder De digitale detox

Het kan altijd erger

Woon maar op de plek waar volgens de buienradar steeds het wolkje boven hangt. En zelfs zonder de invloed van het weer zijn er allerlei redenen om te denken dat de (anonieme) andere het slechter heeft.
Ik heb een dak boven mijn hoofd, genoeg te eten, een leuke job, vrienden waar ik regelmatig mee afspreek…  Rationeel gezien een perfect leven. En in dat leven vind ik het moeilijk mezelf toe te staan me slecht te voelen
Ik hoor heel de dag door verhalen en doe alsof alles goed met me gaat. En dat knaagt aan me, want vanbinnen voelt het helemaal niet zo goed.
Wie geeft mij de toestemming me slecht te voelen? Wanneer gaat het niet meer goed genoeg om even geen verhalen van anderen te willen (of kunnen) horen en mijn eigen verhaal te doen? Lees verder Het kan altijd erger

De wedstrijd of hoe je je eigen beste vriend kan worden

Ik zou mezelf niet echt sportief noemen, maar ik loop wel graag. Voor mij is het een manier om rust te vinden. De muizenissen in mijn hoofd trillen mee met het ritme van mijn voeten, tot ze helemaal verdwijnen. De cadans van mijn benen geeft me ruimte en energie. Goed voor lichaam én geest dus.

Af en toe stimuleer ik mezelf om een georganiseerde run mee te lopen. Ik hou van de sfeer, te merken dat iedereen daar wat nerveus staat te worden en dat er telkens wel iemand is die op mijn niveau mee loopt Maar af en toe loopt het wat moeilijker, dan lijkt het alsof mijn innerlijke saboteur met me meeloopt. Lees verder De wedstrijd of hoe je je eigen beste vriend kan worden

‘Zoektocht naar wie ik ben’ – februari 2018

Vorig weekend begeleidde ik De zoektocht naar wie ik ben, een weekend voor jongvolwassenen tussen de 18 en 26, in Hof Zevenbergen in Ranst. Dat is een mooie, rustige, verzorgde plek . We verblijven daar in een kasteel, écht waar ;), en elke deelnemer heeft een eigen ruime kamer. Er wordt lekker voor ons gekookt; dit weekend is er echt eentje helemaal voor onszelf! Op de zolder van het kasteel zijn er vier grote ruimtes met vast tapijt en grote dakramen waar het lekker warm en licht en ruim is en ideaal ook om rustig te werken.

Dat deden we ook, met 6 jonge mensen, elk met hun eigen verhaal. Lees verder ‘Zoektocht naar wie ik ben’ – februari 2018

SOS luduvudu: 6 survival-tips voor een gebroken hart

We maken het allemaal wel eens mee.
Je wordt verliefd, tot over je oren… maar die ander niet op jou.
Of… je wordt verliefd, die ander ook, maar na korte of langere tijd niet meer en hij/zij breekt de relatie af. Terwijl jij niets liever wil dan dat die relatie nog blijft duren.

Liefdesverdriet.
Dat het vaak voorkomt, blijkt uit de ontelbare liedjes die hierover bestaan.
Maar dit wil jammer genoeg niet zeggen dat het ook makkelijk is om ermee om te gaan of dat het geen pijn doet.
Want dat doet het wel. Lees verder SOS luduvudu: 6 survival-tips voor een gebroken hart

Meet the bloggers: Lien

Hoe moet ik beginnen? Mijn hersenpan zegt: tuuut. Misschien ook omdat ik de laatste weken niet zo’n roosgekleurde bril gedragen heb. En ik denk: ja, daar gaan de mensen ook geen hoop uit halen, toch? Hoe kan ik mezelf nu laten ont-moeten?

Wat kan ik, op zo’n moment, vertellen over mezelf en over waarom ik meewerk aan deze blog?  Een vriend zei me eens: ik kan daar niet tegen, tegen dat gelul over ‘happy zijn’ en ‘het gevonden hebben’. Je schrijft veel te sterk van ‘iedereen kan het maken, Lien’. Het leven blijft toch altijd een soort van strijd?, vroeg hij met een ietwat trieste puppyblik in z’n ogen. En ik kon niet anders dan ja-knikken. Ja, eigenlijk wel. Maar… ik voelde ook een ‘maar’ vanbinnen. Lees verder Meet the bloggers: Lien

Zeven tips voor een sprankelend 2018

Een sprankelend leven. Wat als het nu eens echt zou kunnen? Het kan!

Toegegeven, het is niet altijd makkelijk, want soms staat je hoofd er niet naar of voel je je simpelweg niet goed. Je omgeving kan het je ook lastig maken.

Maar soms… soms kan je voor jezelf de knop omdraaien en kan je proberen om je meer te focussen op het positieve. Een aantal eenvoudige aandachtspunten hebben voor mij het verschil gemaakt. Als cadeautje voor het nieuwe jaar wil ik deze graag met jullie delen.

Lees verder Zeven tips voor een sprankelend 2018